Ambalaj malzemelerinin çevre ve kaynaklar üzerindeki etkisi
Malzemeler, ulusal ekonomik ve sosyal kalkınmanın temeli ve öncüsüdür. Malzemenin hasadı, çıkarılması, hazırlanması, üretimi, işlenmesi, taşınması, kullanımı ve bertarafı sürecinde bir yandan sosyal ve ekonomik kalkınmayı ve insan medeniyetinin ilerlemesini desteklerken, diğer yandan da çok fazla enerji ve kaynak tüketir ve çok miktarda atık gaz, atık su ve atık kalıntısı salarak insanların yaşam ortamını kirletir. Çeşitli istatistikler, enerji ve kaynak tüketiminin göreceli yoğunluğunun ve çevre kirliliğinin temel nedenlerinin analizinden, malzemelerin ve üretimlerinin enerji kıtlığına, aşırı kaynak tüketimine ve hatta tükenmeye neden olan başlıca sorumluluklardan biri olduğunu göstermektedir. Emtia refahı ve ambalaj endüstrisinin hızla yükselişiyle birlikte ambalaj malzemeleri de aynı sorunla karşı karşıyadır. Eksik istatistiklere göre, dünyada kişi başına düşen ambalaj malzemesi tüketimi yılda 145 kg'dır. Dünyada her yıl üretilen 600 milyon ton sıvı ve katı atığın yaklaşık 16 milyon tonu ambalaj atığı olup, tüm kentsel atık hacminin %25'ini oluşturmaktadır. Toplam kütlenin %15'i. Bu kadar büyük bir rakamın uzun vadede ciddi çevre kirliliğine ve kaynak israfına yol açması muhtemeldir. Özellikle 200 ila 400 yıl boyunca doğada çözünmeyen plastik ambalaj atıklarının neden olduğu "beyaz kirlilik" aşikar ve endişe vericidir.
Çikolata kutusu
Ambalaj malzemelerinin çevre ve kaynaklar üzerindeki etkisi üç boyutta ortaya çıkmaktadır.
(1) Ambalaj malzemelerinin üretim sürecinden kaynaklanan kirlilik
Ambalaj malzemelerinin üretiminde, bazı hammaddeler ambalaj malzemesi haline getirilmek üzere işlenirken, bazı hammaddeler kirletici hale gelerek çevreye salınmaktadır. Örneğin, atık gaz, atık su, atık kalıntıları ve zararlı maddeler ile geri dönüştürülemeyen katı maddeler çevreye zarar vermektedir.
Çikolata kutusu
(2) Ambalaj malzemesinin yeşil olmayan doğası kirliliğe neden olur
Ambalaj malzemeleri (yardımcı maddeler dahil), kimyasal özelliklerindeki değişiklikler nedeniyle içeriklerini veya çevreyi kirletebilir. Örneğin, polivinil klorür (PVC) zayıf termal kararlılığa sahiptir. Belirli bir sıcaklıkta (yaklaşık 14°C), hidrojen ve toksik klor ayrışarak içeriği kirletir (birçok ülke PVC'nin gıda ambalajı olarak kullanılmasını yasaklamıştır). Yanma sırasında hidrojen klorür (HCI) açığa çıkar ve asit yağmuruna neden olur. Ambalajlamada kullanılan yapıştırıcı solvent bazlıysa, toksisitesi nedeniyle kirliliğe de neden olur. Ambalaj endüstrisinde çeşitli köpük plastikleri üretmek için köpüklendirici olarak kullanılan kloroflorokarbon (CFC) kimyasalları, dünyadaki ozon tabakasını tahrip ederek insanlara büyük felaketler yaşatan başlıca suçlulardır.
Makaron kutusu
(3) Ambalaj malzemelerinin israfı kirliliğe neden olur
Ambalajlar çoğunlukla tek kullanımlıktır ve çok sayıda ambalaj ürününün yaklaşık %80'i ambalaj atığına dönüşmektedir. Küresel bir bakış açısıyla, ambalaj atıklarının oluşturduğu katı atıklar, kentsel katı atık kalitesinin yaklaşık 1/3'ünü oluşturmaktadır. İlgili ambalaj malzemeleri büyük bir kaynak israfına neden olur ve başta tek kullanımlık köpük plastik sofra takımları ve tek kullanımlık plastikler olmak üzere, birçok çözünmeyen veya geri dönüştürülemeyen malzeme çevre kirliliğinin en önemli ve önemli bölümünü oluşturur. Alışveriş poşetlerinin oluşturduğu "beyaz kirlilik", çevre için en ciddi kirliliktir.
Makaron kutusu
Gönderim zamanı: 14-11-2022